Poprawka w sprawie organizmów genetycznie zmodyfikowanych wchodzi w życie w kwietniu

Po tym, jak Ukraina ratyfikowała poprawkę do Konwencji z Aarhus w sprawie organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO) i osiągnęła wymaganą liczbę państw, aby poprawka weszła w życie, poprawka wejdzie w życie na Litwie w dniu 20 kwietnia.

Poprawka ta musiała zostać ratyfikowana przez 33 kraje, aby wejść w życie. Litewski Sejm ratyfikował poprawkę w 2007 roku.

Poprawka do Konwencji z Aarhus w sprawie GMO nie będzie miała znaczącego wpływu na Litwę, ponieważ kraj ten ma bardziej rygorystyczne wymagania niż te określone w Konwencji. Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji o zamierzonym uwolnieniu i wprowadzeniu do obrotu GMO jest regulowany przez ustawę o GMO i jej przepisy wykonawcze transponujące przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie. Więcej informacji można znaleźć w Bazie Danych GMO Platformy Informacyjnej Różnorodności Biologicznej Ministerstwa Środowiska tutaj.

Konwencja Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o dostępie do informacji o środowisku, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska została przyjęta 25 czerwca 1998 r. przez Czwartą Europejską Konferencję Ministerialną "Środowisko dla Europy" w Aarhus w Danii i dlatego jest powszechnie nazywana Konwencją z Aarhus. Konwencja weszła w życie w 2001 roku i obowiązuje w 47 krajach.

W 2005 r. Drugie Spotkanie Stron Konwencji, które odbyło się w Ałmaty, przyjęło poprawkę do Konwencji, która określa bardziej szczegółowe przepisy dotyczące udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji o zamierzonym uwolnieniu i wprowadzeniu do obrotu GMO.

Celem Konwencji z Aarhus jest ochrona prawa każdego człowieka obecnego i przyszłych pokoleń do życia w środowisku sprzyjającym jego zdrowiu i dobrobytowi, poprzez zagwarantowanie prawa do informacji, prawa do udziału w podejmowaniu decyzji oraz prawa dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.