Bruksela zwiększa presję na rozwój Zielonego Ładu
Na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady UE ds. Środowiska w Brukseli w czwartek, ministrowie środowiska omówili poprawkę do rozporządzenia UE w sprawie klimatu, która proponuje cel na 2040 r. polegający na redukcji emisji gazów cieplarnianych (GHG) o 90% w porównaniu z poziomami z 1990 r.
.
W oparciu o ustalone przez UE cele na 2030 r. dotyczące 55% redukcji emisji gazów cieplarnianych i neutralności klimatycznej oraz propozycję celu klimatycznego UE na 2040 r., na posiedzeniu zatwierdzono oświadczenie woli UE dotyczące wiążących na szczeblu krajowym działań, z orientacyjnym celem redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2035 r. zgodnie z porozumieniem paryskim, które UE planuje przedstawić do tego roku. UE planuje przyjąć porozumienie paryskie do końca roku, z myślą o jego przyjęciu przez Konferencję Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) w listopadzie tego roku.
„Litwa może wesprzeć te cele jasno określonymi warunkami wdrożenia i środkami elastyczności. Chcemy również wziąć pod uwagę specyfikę każdego kraju i potencjał poszczególnych sektorów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych – musimy kierować się zasadą solidarności i równomiernie dzielić odpowiedzialność między państwa członkowskie. Ważne jest, aby zapewnić niezbędne zasoby i instrumenty: finansowanie UE, innowacyjne czyste technologie i odpowiednią transformację" - powiedziała podczas spotkania Aira Paliukėnaitė, wiceminister środowiska. Środowiska, która przedstawiła propozycję Komisji Europejskiej dotyczącą redukcji emisji gazów cieplarnianych o 90% do 2040 roku. W dniu 2 lipca 2011 r. Komisja Europejska ogłosiła swoją propozycję ustanowienia unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2020 roku. Jednocześnie rozporządzenie określa środki elastyczności i 18 warunków umożliwiających zapewnienie, że cel ten zostanie osiągnięty w sposób efektywny kosztowo i sprawiedliwy społecznie.
Wniosek koncentruje się na konkurencyjności UE, uproszczonych regulacjach i neutralności technologicznej. Trzy środki elastyczności zapewnią państwom członkowskim większą elastyczność w zakresie redukcji emisji w różnych sektorach, możliwość wykorzystania długoterminowych przemysłowych biotopów obniżających zawartość dwutlenku węgla w systemie EU ETS oraz możliwość wykorzystania międzynarodowych jednostek redukcji emisji począwszy od 2036 r. w celu zrównoważenia celów.
