UE uruchamia mapę drogową dla kredytów przyrodniczych

Komisja Europejska opublikowała mapę drogową kredytów przyrodniczych, strategiczny dokument, który określa, w jaki sposób opracuje wiarygodne, przejrzyste i oparte na nauce ramy stymulujące prywatne inwestycje w ochronę i odbudowę przyrody. Inicjatywa ta jest narzędziem do ochrony i przywracania różnorodności biologicznej, zmniejszania ryzyka klimatycznego, a jednocześnie promowania zrównoważonego rozwoju gospodarczego w całej Unii Europejskiej.

Mapa drogowa dla kredytów przyrodniczych przewiduje aktywne zaangażowanie ekspertów w celu wniesienia wkładu w propozycje dotyczące możliwego samodzielnego lub zintegrowanego systemu certyfikacji UE dla kredytów przyrodniczych. Na podstawie konsultacji i wkładu ekspertów Komisja Europejska oceni postępy w tej dziedzinie w 2027 r. i rozważy dalsze kroki w celu rozwoju rynków kredytów przyrodniczych. Pełna mapa drogowa jest dostępna tutaj.

Kredyty przyrodnicze to certyfikowane jednostki, które odzwierciedlają pozytywny wpływ na przyrodę. Stworzenie unijnego systemu kredytów przyrodniczych mogłoby umożliwić ich wydawanie za konkretne działania przyjazne przyrodzie, takie jak przywrócenie terenów podmokłych, ochrona lasów lub poprawa siedlisk. Działania te mogłyby być prowadzone przez rolników, leśników, innych właścicieli gruntów, rybaków, społeczności lub innych użytkowników przyrody, którzy podejmują współmierne wysiłki, które wykraczają poza to, co jest wymagane przez prawodawstwo środowiskowe.

Działania te powinny być oceniane i certyfikowane przez niezależne organizacje na podstawie jasnych, opartych na nauce kryteriów. Wiarygodna certyfikacja zapewniłaby, że kredyty przyrodnicze odzwierciedlałyby rzeczywiste i namacalne korzyści dla przyrody. Kredyty mogłyby być nabywane przez firmy, instytucje finansowe, sektor publiczny lub obywateli, którzy chcą przyczynić się do odbudowy przyrody lub zmniejszyć swój ślad środowiskowy.

Jeśli taki system certyfikacji kredytów przyrodniczych miałby zostać opracowany, mógłby być podobny do zatwierdzonego już przez Unię Europejską systemu certyfikacji sekwestracji dwutlenku węgla, który został zatwierdzony rozporządzeniem przyjętym w zeszłym roku i który przewiduje długoterminową absorpcję dwutlenku węgla, sekwestrację węgla w rolnictwie i składowanie węgla w produktach. Ten ostatni otwiera nowe możliwości wiarygodnej i przejrzystej redukcji emisji w wielu sektorach.

Ponieważ aż trzy czwarte przedsiębiorstw w strefie euro jest bezpośrednio zależnych od przyrody, kredyty przyrodnicze stają się innowacyjnym narzędziem do zmiany sposobu, w jaki patrzymy na przyrodę. Ponieważ obecne inwestycje w ochronę różnorodności biologicznej są niewystarczające, UE zobowiązała się przeznaczyć 10% swojego budżetu na różnorodność biologiczną do 2026-2027 r., podwajając wsparcie dla różnorodności biologicznej poza UE do 7 mld euro. Szacuje się, że inwestycje w różnorodność biologiczną kosztują 65 mld euro rocznie. Z tego powodu połączenie finansowania publicznego i prywatnego będzie niezbędne do skutecznego osiągnięcia znaczących wyników. Kredyty przyrodnicze mogą w znacznym stopniu przyczynić się do zwiększenia tych ostatnich.

Mapa drogowa przewiduje również ustanowienie solidnego systemu zarządzania obejmującego rejestrowanie, przekazywanie, monitorowanie i odpowiedzialność za słabe wyniki kredytów. Należy opracować przejrzyste i wiarygodne standardy i metodologie, a także ocenić potencjał rynku kredytów przyrodniczych, a także stworzyć zachęty dla małych podmiotów, takich jak rolnicy, rybacy, leśnicy i małe przedsiębiorstwa.

Dokument podkreśla rolę projektów pilotażowych, które są już realizowane w Estonii, Francji i Peru, a także współpracę z partnerami międzynarodowymi.

Wszystkie zainteresowane strony proszone są o wyrażenie opinii na temat planu działania w ramach konsultacji publicznych do 30 września 2025 r. Komisja Europejska zachęca również do monitorowania trwających projektów pilotażowych dotyczących kredytów przyrodniczych i poszukiwania możliwości zaangażowania się na szczeblu krajowym lub regionalnym.

Informacje Ministerstwa Środowiska