Dlaczego drzewa tui żółkną i więdną?

Asociatyvi nuotr.

Kwiaty posadzone i rosnące na terenie gospodarstwa rolnego mogą żółknąć z naturalnych powodów, zgodnie z naturą. Jednak roślina iglasta może nagle zżółknąć i uschnąć z zupełnie innych i nienaturalnych powodów i może umrzeć.

Naturalny proces

Każda igła tui żyje przez około 3 do 6 lat, a następnie żółknie i umiera jesienią, po czym zostaje zastąpiona nową. Jest to naturalny proces, więc nie ma się czym martwić. Wszystko, co musisz zrobić, to ostrożnie usunąć pożółkłe i pomarszczone igły.

Kolejną naturalną przyczyną przebarwienia igieł (zwykle na brązowo) jest reakcja obronna rośliny na spadek temperatury powietrza jesienią. Ciernie niektórych odmian tui brązowieją wraz z nadejściem zimy i ponownie brązowieją na wiosnę.

Właściwa pielęgnacja

Jeśli tuja żółknie wiosną lub latem, nie jest to naturalny proces. Najprawdopodobniej roślina nie lubi warunków wzrostu. W takiej sytuacji należy przede wszystkim zwrócić uwagę na skład gleby.

Piaszczyste i gliniaste gleby o stojącej wilgoci nie nadają się do uprawy ziół, ponieważ takie warunki mogą powodować gnicie systemu korzeniowego rośliny. Idealną glebą dla tui jest gleba torfowa z torfem i piaskiem rzecznym. Niezbędny jest również dobry drenaż.

W przypadku uprawy na ubogiej lub zubożonej glebie, drzewa tui należy nawozić nawozem przeznaczonym specjalnie dla drzew iglastych. W większości przypadków kolce tui zmieniają kolor na żółty (a czasem nawet biały) z powodu niedoboru żelaza, a w przypadku niedoboru fosforu mogą zmienić kolor na czerwonawo-fioletowy.

Niewłaściwa pielęgnacja może również powodować czernienie tui. Zwykle dzieje się tak, gdy psy pozostawiają na niej ślady moczu.

Choroby tui

Brązowa pleśń może wpływać na młode tuje, gdy topnieje śnieg. Kolce stają się brązowe, pokryte szaro-czarnymi blaszkami i stopniowo zanikają. Aby temu zapobiec, drzewa iglaste powinny być spryskiwane raz w miesiącu na wiosnę fungicydami lub biofungicydami z substancjami humusowymi.

Różnorodne choroby grzybowe mogą wpływać nie tylko na igły, ale także na inne części rośliny, takie jak pień i korzenie. Szybkie rozprzestrzenianie się choroby obserwuje się podczas uprawy tuj na glebach gliniastych o słabym drenażu. Dlatego konieczne jest zapobieganie stagnacji wilgoci i zapobieganie jej poprzez opryskiwanie drzew tui fungicydami wiosną i jesienią. W przypadku ciężkiej infekcji leczenie można przeprowadzić również latem.

Szkodniki tui

Jeśli ciernie zmieniły kolor na czerwonawo-brązowy i są pokryte szarymi blaszkami, prawdopodobnie są zaatakowane przez szkodniki ssące, takie jak mszyce tui, mszyce fałszywej tui, mszyce prawdziwej tui, mszyce prawdziwego jałowca, mączniak prawdziwy i ćmy tarczowe. Wszystkie te szkodniki wysysają niezbędne soki odżywcze z roślin.

W celu zwalczania szkodników owadzich, drzewa iglaste powinny być spryskiwane insektycydami na bazie fosforu wczesną wiosną i traktowane profilaktycznymi insektycydami na bazie fosforu, takimi jak akarycydy lub inne insektycydy kontaktowe, latem.

Naparstnica szara jest również niebezpieczna dla tuj (tworzy kokony na igłach, powodując żółknięcie pędów), gąsienic moli workowych (które zjadają gałęzie tuj) i ryjkowców (które zjadają igły tuj i korę młodych drzew tuj).

Jeśli pod łuszczącą się korą tui widać dziury, oznacza to, że zamieszkały w nich szkodniki łodygowe, z których najczęstszym jest robak tui. Aby pozbyć się tych owadów, rośliny powinny być traktowane środkiem owadobójczym na bazie fosforu między majem a czerwcem.

Uwaga: Tuja jest narażona na choroby i szkodniki (również podczas przesadzania, wzrostu i letniej suszy). Aby pomóc poradzić sobie z tymi stresami, można zastosować bio-środek mający na celu zmniejszenie stresu roślin.

Wideo