Nagrywanie dzikich zwierząt przez holenderskich myśliwych zmierza w kierunku oficjalnego uznania

W Holandii obserwacje dzikiej przyrody i liczenia prowadzone przez leśniczych stają się coraz ważniejsze - w tym roku aż 85% wszystkich liczeń spełniło kryteria jakości określone przez Centralne Biuro Statystyczne (CBS). Wskaźnik ten oznacza znaczący postęp i sygnalizuje, że rejestry dzikiej przyrody prowadzone przez myśliwych mogą wkrótce zostać oficjalnie uznane za wiarygodne źródło statystyczne do formułowania krajowej polityki ochrony przyrody i łowiectwa.

Jeszcze rok temu tylko około 30% rejestrów zwierząt łownych spełniało te wymogi. Jednak od 2025 r. sytuacja uległa znacznej poprawie, a poziom wiarygodności osiągnął nawet 97% w niektórych regionach (np. Drenthe, Groningen, Flevoland itp.). Przełom ten wynika z konsekwentnej pracy z koordynatorami regionalnymi, szkoleń i ścisłej współpracy między stowarzyszeniami łowieckimi a CBS.

Jak prowadzona jest rachunkowość?

Istnieją również szczegółowe informacje na temat tego, w jaki sposób liczenie dzikich zwierząt jest organizowane w Holandii, zwłaszcza w przypadku królików i zajęcy. Liczenia te są przeprowadzane na podstawie protokołu opracowanego przez Królewskie Holenderskie Stowarzyszenie Myśliwskie (Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging) i zatwierdzonego przez Centralne Biuro Statystyczne (CBS).

Podstawowe zasady rachunkowości

Czas: Liczenia przeprowadzane są dwa razy dziennie, o świcie (około 6:00–7:30) i o zmierzchu (około 17:00–20:00), kiedy zwierzęta są najbardziej aktywne.

Rozmiar obszaru: Pojedynczy obszar monitorowania nie może przekraczać 200 hektarów, które należy pokryć w ciągu około dwóch godzin.

Liczba obserwatorów: Każdy obszar musi być obserwowany przez co najmniej dwie osoby – zapewnia to większą dokładność.

Metodologia: Obserwacje prowadzone są wizualnie – przy użyciu lornetki lub teleskopu. Przy słabej widoczności stosuje się kamery termowizyjne o specyficznych parametrach: rozdzielczość matrycy 640×480 pikseli i 2,5-krotny zoom optyczny.

Kamera termowizyjna jest wykorzystywana do obserwacji obszarów o słabej widoczności.

Rejestracja danych: Rejestrowane są tylko wyraźnie zidentyfikowane zwierzęta. Zebrane dane są wprowadzane do centralnej bazy danych, gdzie są wykorzystywane do analizy zmian populacji i planowania zarządzania gatunkami.

Cała ta metodologia została zaprojektowana tak, aby dane były wiarygodne, porównywalne i możliwe do wykorzystania zarówno na poziomie krajowym, jak i regionalnym do podejmowania decyzji dotyczących ochrony dzikiej przyrody i polityki łowieckiej.

Dalsze informacje na temat protokołu i stosowanych metod można znaleźć na stronie internetowej Holenderskiego Związku Łowieckiego: jagersvereniging.nl

Oficjalne uznanie – już wkrótce?

W 2023 r. ówczesna minister środowiska, która była odpowiedzialna za politykę azotową, ogłosiła, że chce uwzględnić inwentaryzacje dzikiej przyrody prowadzone przez organizacje łowieckie w podejmowaniu decyzji dotyczących polowań. Był jednak jeden ważny wymóg: rejestry muszą być zgodne ze standardami Centralnego Biura Statystycznego (CBS) i oficjalnie zatwierdzone.

Teraz, gdy CBS pozytywnie oceniło zastosowany protokół księgowy, a obliczenia zostały przeprowadzone w pełnej zgodności z wymogami, bariera ta została przekroczona. Sekretarz stanu Rummenie ogłosił już, że zamierza zakończyć proces formalnej integracji rachunków dzikich zwierząt do końca tego roku.

Stowarzyszenie Myśliwych kontynuuje współpracę z Ministerstwem i obiecuje informować opinię publiczną o dalszych postępach.

Rząd holenderski ogłosił już, że zamierza sfinalizować uznanie tych zapisów za część oficjalnych statystyk do końca 2025 roku. Będzie to oznaczać, że dane zebrane przez myśliwych staną się istotną częścią procesu decyzyjnego w zakresie zarządzania polowaniami na szczeblu krajowym.v

Jest to jeden z najwyraźniejszych przykładów w Europie, w jaki sposób odpowiedzialne zaangażowanie myśliwych może nie tylko przyczynić się do ochrony przyrody, ale także służyć jako podstawa oficjalnej polityki i skutecznego zarządzania dziką przyrodą.

 

>